Chwila...

Patrzę za okno – słońce i zielone drzewa

Wystawiam głowę na balkon – słyszę coraz głośniejszy świergot ptaków

Wychodzę z domu – czuję świeżość powietrza, „to coś” w nim...

Zamykam oczy – widzę obrazy sprzed roku, te zupełnie niedawne też

Dotykam swojej skóry – czuję na niej dotyk dłoni Esia, ciepło i chrapliwość jego oddechu

Włączam discmana – energetyzujący Simple Minds...

„Chwilo trwaj”... a „szczęście to ta chwila co trwa...”  I boję się, że to może wysmyknąć mi się  z rąk.

To szczęście, które nagle otrzymałam...