Smutki, smuteczki.

Dobrze, że jest Fiodor. Śpi teraz na moich kolanach, taka czarna kuleczka. Jest taki cieplutki, mięciutki, i płakać można mu w futerko. I można się przytulić do niego. A on ogrzeje, uspokoi.

Rozmowa jakoś poszła, trwała około pół godziny. Jeśli przeszłam ją pomyślnie, zadzwonią do końca tygodnia, a potem czeka mnie szkolenie i egzamin, który ostatecznie zadecyduje.

Esio jutro miał przyjechać, ale chyba nie przyjedzie. Jedzie po namiot do babci za Wrocław. Trochę zamilkałam kiedy dzwonił przed chwilą. I to nie to, że nie przyjedzie, nie dlatego zrobiło mi się smutno.

Bo on jak przyjeżdża to albo włącza telewizor, albo komputer. A czasem i jedno, i drugie. Zaczęłam się dziś zastanawiać czy on przyjeżdża do mnie, czy do mojego sprzętu RTV-komputerowego. Bo jest mi przykro. :o(

I mu to powiem, nie jutro to w piątek.

Kupiłam sobie dziś prostownicę, mam już swoją własną. Ejst identyczna jak ta, której używają domowe dziewczyny Eśka. Udany zakup. Pożyczoną mogę oddać.

Jutro pojadę do biblioteki i nawypożyczam sobie romansideł. :] Choć nie wiem czy to nie zbyt odmużdżający pomysł. Nawet, jeśli, nie mam na myśli harlekinów.

Razem z prostownicą kupiłam sześć pysznych saszetek dla Fiodora i szarpnęłam się też na antyinsektową obrożę. Nawet jej nie ma ochoty gryźć, przed czym ostrzegali na opakowaniu i czego się obawiałam.

Fiodor jest cudowny.

Esio, mimo wszystko, też. ;o)

A chciałam powiedzieć, ze jest mi przykro. I że trochę boję się spotkania z Mamą. Bo ona jest kochana, ale mam wrażenie, że trochę podcina mi skrzydła, że jak robię coś innego, coś o czym ona nie myślała to od razu mi burzy radość czy energię. I spokój zabiera moim myślom. A przecież to ode mnie zalezy czy będę w życiu robić to czy tamto, jedno, drugie czy trzecie. To ja zdecyduję czy życie przebimbam, poświęcę się rodzinie (???!!! hahaha hihihi :]), czy może będę dążyć za swoimi marzeniami. Ale mam wrażenie, że gdybym jej to powiedziała to by było jej i przykro i byśmy się rozstały w mało przyjaznej atmosferze. A po co tak, nie???

I dlatego potrzebuję Esia, potrzebuję się przytulić.

Chodź, Fiodor na kolację...